دکتر جامی شکیبی گیلانی

پزشک جامی شکیبی گیلانی در هشتم آگوست1939 م در تربت جام زاده شد. به سال 1964 از دانشکدهٔ پزشکی تهران دانشنامهٔ پزشکی گرفت، پس از سربازی به سال 1966 به آمریکا رفت، پس از گذراندن انترنی درسال 1969 در رشتهٔ بیماری های کودکان ویژه کار گشت، و سپس از دانشکدهٔ پزشکی کانزاس KS ,KCKansas University Medical Centerبه سال 1972 در رشتهٔ بیماری های دل کودکان دانشنامهٔ خود را دریافت کرد.در همان سال هموند آکادمی بیماری های کودکان Fellow of the American Academy of Pediatrics و هموند (عضو) کالج بیماری های دل (قلب) امریکا  American College of Cardiology  Fellow of theگشت. در آمریکا نخست استادیار و سپس دانشیار گشت و به سال 1974 سرپرست بخش دل کودکان در بیمارستان قلب شد. در رشتهٔ پزشکی کتاب Cardiology Review را در آمریکا به چاپ رساند که سه بار پیاپی چاپ شد. بیش از پنجاه گفتار پژوهشی در ماهنامه های پزشکی برون مرزی به چاپ رساند و از دستاوردهای واپسین سال های کارش برپا کردن آزمایشگاه الکتروفیزیولژی و آوردن درمان با دستگاه پاکوستار Enhanced Extracorporeal Counterpulsation برای نخستین بار به ایران بوده است.
گرچه پزشکی را زیر فشار پدر و مادرش برگزید اما همیشه به زبان عشق می ورزید. در آن سال ها دسترسی مانند امروز به کتاب نوار و تلویزیون برای آموزش زبان بسیار دشوار بود با این همه تا سال دوم پزشکی زبان های انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیایی و اسپانیولی را آموخت و سپس تا سال پنجم پزشکی زبان روسی را نیز فرا گرفت. پیش از رفتن به دانشکدهٔ پزشکی می خواست رشتهٔ زبان و ریشه شناسی را پیشهٔ خود سازد اما چون از آن راه بیراه گشت، درس های پزشکی خود را به زبان های انگلیسی، فرانسه، آلمانی و روسی می خواند و ایتالیایی و اسپانیایی را نیز تا سال های آموزش کودکان و دل کودکان در امریکا ینگه می کشید.
از سال1978م چون کارهای پژوهشی پزشکی و آموزشی به دشواری برخورد، به زبان روی آورد و در بیست و اندی سال گذشته بیشتر زمان خود را در زمینهٔ پژوهش و نیرومندسازی زبان پارسی، به کار برد. برای باز آموختن زبان پارسی پس از بررسی نوشته های کهن پارسی با زبان های پهلوی و سنسکریت و اوستایی آشنا شد و برای دستیابی به گنجینهٔ واژگان و دستور راستین زبان پارسی ناگزیر سفرهای دشوار به روستاها کرد، گویش هایی ناب را گرد آوری کرده و در این میان ناگزیر می بایست از آبشخور بی مانند زبان شناسی، همانا زبان ارمنی، نیز بهره گیرد. در این راه جز عشق بی چشمداشت پشتوانهٔ گرانبهایش دوست او فرخندهٔ زندی بوده است که بیش از خود او در این زمینه از زندگی خود مایه گذاشته است. بی گمان بدون کمک او این کارها نشدنی می بود.

1. بیمارستان ساسان
   
2. بیمارستان دی