سوگ یک پاسخ عاطفی یا فیزیکی به یک فقدان خاص است. مثل از دست دادن عزیزان، انتقال به یک شهر جدید، پایان یک رابطه دوستانه، تغییر در وضعیت سلامت و یا مرگ یکی از حیوانات خانگی. اندوه با شرایط فقدان یا از دست دهی، همراهی دارد، زمان طولانی ادامه دارد و تحمل آن سخت است. غم و اندوه، مثل یک مسافرت شخصی تلقی می شود که در هر شخص با شخص دیگر فرق می کند.
تفاوت اندوه و افسردگی:
اندوه و افسردگی، از جهات مختلفی به یکدیگر شباهت دارند. علایم و نشانه ها احساس ناراحتی، فقدان علاقه به فعالیت های مطبوع و لذت بخش زندگی، مشکلات خواب و خوردن، تحریک پذیری، مشکلات جنسی و اشکال در تمرکز می باشند. این علایم در هر دو می تواند مشترک باشند. علایم دیگر که در زمان اندوهگینی ممکن است وجود داشته باشد، شامل سردر، احساس گیجی یا عدم آگاهی به زمان و مکان و شکایت های جسمانی، عصبانیت، گوشه گیری و رنجش یا خشم است.
با اینکه اندوه یک پاسخ سالم و طبیعی محسوب می شود، افسردگی یک بیماری تلقی می شود. تفاوت اندوه و افسردگی در مدت زمان احساس ناراحتی و میزان نقص در اعمال روزانه است. افسردگی به دو طریق باعث پیچیده تر شدن اندوه می شود. افسردگی باعث ایجاد علایم کوتاه مدت می شود که به طور معمول از حالت اندوهگینی شدیدتر است و نیز باعث می شود که اندوه، شدت و زمان بیشتری یابد.
درمان سوگ:
درمان ویژه ای برای اندوه وجود ندارد، به جز گذر زمان، پروسه اندوه و غمگینی، ممکن است یکسال یا بیشتر طول بکشد. در این مدت، سعی کنید در مسیان افرادی که حمایت کننده شما هستند باشید. اگر اندوه شما شدید است یا مدت طولانی طول می کشد، احتمال دارد با افسردگی همراه شده باشد. مطالعات نشان داده است که تفاوت دیگری بین سوگ و افسردگی وجود دارد و آن احساس بی ارزشی است. افراد افسرده، اغلب احساس می کنند که بی ارج و ارزش هستند، درحالی که افرادی که اندوهگین هستند معمولا چنین احساسی ندارند.
منبع:
http://www.dr-hesarikia.ir
تذکر مهم شما نمی توانید با تکیه بر مطالبی که در سایت e پزشک منتشر می شود مبادرت به خود درمانی کنید.