• بیماری های تنفسی

Injection: 100mg/5ml

• تحریک دستگاه تنفسی بعداز بیهوشی؛
• دپرسیون دستگاه عصبی مرکزی ناشی‌از داروها؛
• هیپرکاپنی حاد ناشی‌از بیماریهای انسدادی مزمن ریوی ( COPD )

• بیماری مزمن انسدادی ریه (Chronic obstructive pulmonary disease (COPD))‎

تحریک دستگاه تنفسی بعداز بیهوشی؛ دپرسیون دستگاه عصبی مرکزی ناشی‌از داروها؛ هیپرکاپنی حاد ناشی‌از بیماریهای انسدادی مزمن ریوی ( COPD )

• بالغین: 0.5-1 mg/kg  (در موارد دپرسیون دستگاه عصبی مرکزی حداکثر تا 2 mg/kg ) از راه تزریق یا انفوزیون وریدی تجویز می‌شود. حداکثر دوزاژ روزانه 4 mg/kg  تا 3 g  است. سرعت انفوزیون 1-3 mg/min  است (دوز ابتدایی بعداز بیهوشی 5 mg/min  است). 

بیماریهای انسدادی مزمن ریوی ( COPD )

• بالغین: 1-2 mg/min  از راه انفوزیون وریدی تجویز می‌شود. حداکثر دوزاژ 3 mg/min  حداکثر تا 2 ساعت است. 
• توجه: این دارو را نباید به همراه ونتیلاسیون مکانیکی بکار برد. 

• تروما به سر ، صرع و سایر بیماریهای همراه با تشنج ، آسم برونکیال حاد ، آمبولی ریوی
•  پنوموتوراکس ، فیبروز ریوی ، انسداد راه هوایی ، تنگی نفس شدید و نارسایی تنفسی ، بیماری عروق کرونر
•  هیپرتانسیون شدید ، نارسایی قلبی شدید ، صدمات عروق مغزی.

• تشنج، سردرد، سرگیجه، اتساع مردمک، علامت بابینسکی دوطرفه، برافروختگی، تعریق، پارستزی. 
• درد قفسة سینه، دیس‌ریتمی، هیپرتانسیون، فلبیت.
• خارش.
• تهوع، استفراغ، اسهال، احساس فوریت در دفع.
• احتباس ادراری، تحریک مثانه و بی‌اختیاری ادراری.
• سرفه، عطسه، سکسکه، برونکواسپاسم، هیپوونتیلاسیون ریباند.
• توجه: درصورت ایجاد هیپوتانسیون یا تنگی نفس مصرف دارو باید قطع شود.

درصورت تشدید یا بدتر شدن کوتاهی نفس بلافاصله به پرستار اطلاع دهد

• اثرات انقباض دارو روی عروق به دنبال مصرف همزمان با آ‎مین‌های مقلد سمپاتیک یا مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز افزایش می‌یابد.
• این دارو اثرات داروهای شل‌کنندة عضلات اسکلتی را مخفی می‌نماید.

درصورت تشدید یا بدتر شدن کوتاهی نفس بلافاصله به پرستار اطلاع دهد

گروه B: 
در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات برای جنین خطرساز نبوده است. اما مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.

عوارضی برای آن در انسان ثابت نشده است، با این وجود منافع دارو در برابر ضررهای احتمالی آن باید سنجیده شود.

مکانیسم اثر: اثر تحریک دستگاه تنفس: افزایش تعداد تنفس بوسیلة تحریک مرکز تنفس در بصل‌النخاع و تحریک‌گیرنده‌های شیمیایی شریان کاروتید و قوس آئورت.

• نیمه عمر: 4-2/4  ساعت
• دفع: متابولیت‌های این دارو در ادرار دفع می‌شوند.