روش های تشخیصی:
پزشک سوالاتی پیرامون تاریخچه پزشکی می پرسد و توصیه به انجام تست های خونی روتین و انجام معاینات می کند، همچنین وی ممکن است پیشنهاد به انجام تست های تشخیصی را بدهد که شامل موارد زیر است:
- الکتروکاردیوگرام: سیگنال های الکترولیکی که از میان قلب میگذارند را ثبت میکند. ECG اغلب میتواند شواهد حمله ی قلبی که قبلاً رخداده یا اگر در پروسه رخ دادن است را نشان دهد، در بعضی از موارد پایش هرلتر توصیه می شود.
با این نوع از ECG شخص یک مانیتور قابل حمل را به مدت 24 ساعت در حالی که تمامی فعالیت های نرمال خود را انجام می دهد می پوشد برخی نا هنجارها ممکن است جریان خون ناکافی به قلب را نشان دهد.
- اکو کاردیو گرام: در اکوکار دیوگرام از امواج صوتی برای ایجاد تصویرهای قلب استفاده می شود . در طی اکوکار دیو گرام پزشک مربوطه میتواند تعیین کند که آیا تمام بخش های دیواره قلب در پمپ طبیعی قلب شرکت می کند یا خیر . قسمت هایی که ضعیف تر عمل می کنند احتمالاً هنگام حمله ی قلبی یا دریافت خیلی کم اکسیژن، آسیب دیده اند ،که در این حالت نشان دهنده ی بیماری عروقی کرونر یا دیگر بیماری ها می باشد.
- تست استرس: اگر علائم یا نشانه های شخص بیشتر در حین ورزش اتفاق بیفتد ،پزشک از شما می خواهد که در طول ECG بر روی تردمیل راه رفته و یا سوار یک دوچرجه بی حرکت شوید.
این تست به عنوان تست ورزش شناخته می شود. در بعضی موارد دارو برای تحریک قلب به جای ورزش، استفاده می شود در برخی از تست ها استرس از اکوکاردیوگرام استفاده می شود. برای مثال، ممکن است پزشکتان قبل و بعد از اینکه روی تردمیل یا روی دوچرخه ورزش کنید، یک اولتراسوند انجام دهد. یا در طی اکو کاردیوگرام از دارو برای تحریک قلب استفاده کند.
از دیگر تست های استرس می توان به تست هسته ای اشاره کرد که به اندازه گیری جریان خون به عضلات قلب در طی استراحت و استرس کمک می کند. این تست مشابه همان تست ورزش معمولی می باشد اما به همراه عکس و ECG مقادیر ناچیزی از ماده رادیواکتیو مثل تالیوم به جریان خون تزریق می شوند. مناطقی از قلب که جریان خون کم تری دریافت می کنند توسط دوربین مخصوصی آشکار می شوند.
- آنژیوگرام: برای مشاهده خونی که در درون قلب جریان دارد پزشک یک ماده رنگی مخصوص را به سرخرگها تزریق می کند (داخل وریدی)که به این روش آنژیوگرام گویند.
ماده رنگی از طریق یک لوله نازک و بلند و انعطاف پذیر(کانتر) به سرخرگهای قلب که از سرخرگ ران پا به سرخرگ قلب کشیده می شود- تزریق می شود. این روش میل زنی قلبی نام دارد. ماده رنگی نقاط تنگ شده و انسداد را بر روی تصاویر اشعه مشخص می کند.
اگر فرد انسدادی دارد که نیاز به درمان داشته باشد یک بالن را در بین کانتر فشار داده و باد کرده و جریان خون سرخرگهای کرنر بهبود بخشد, سپس یک لوله مشبک (استنت) برای باز نگه داشتن سرخرگ متسع استفاده می شود.
- سی تی اسکن: تکنولوژی های پرتونگاری کامپیوتری , همچون پرتونگاری کامپیوتری شعاع الکترون (EBCT) یا سی تی آنژیوگرام کرونر، به پزشک کمک می کند که سرخرگها را مشاهده کند، EBCT که سی تی اسکن اولترافست نیز نامیده می شود می تواند کلسیم و رسوبات چربی را که سرخرگهای کرونر را تنگ کرده است را نیز نشان دهد.
اگر مقدار قابل توجهی از کلسیم در سرخرگ باشد احتمال بیماری عروق کرونر بالاست در یک سی تی اسکن آنژیوگرام کرونر که به عنوان کنتراست رنگی تزریق شده داخل وریدی را دریافت کرده ، همچنین می توان تصاویری از سرخرگهای قلب به دست آورد.
- آنژیوگرافی رزوناس مغناطیسی (MRA): در این روش با استفاده از تکنولوژی MRA که اغلب با کنتراست ماده رنگی تزریقی ترکیب شده، برای بررسی مناطق مسدود وتنگ شده صورت می گیرد. اگرچه جزئیات آن به واضحی آنژیوگرام نیست.
روش های درمانی:
روش های بهبود و ترمیم جریان خون:
گاهی برخی از درمان های تهاجمی نیاز می شوند، که به چندین مورد اشاره شده است:
- آنژیو پلاستی و ریوسکولاریزیشن زیرپوستی کرونر (استنت): در این روش پزشک یک کاتنتر بلند و نازک را در میان سرخرگ تنگ شده قرار می دهد. یک سیم با بالونی توخالی به کاتتر در ناحیه تنگ شده وارد می کنند . پس از آن بالن را باد کرده رسوبات را در برابر دیواره های سرخرگ فشرده می کنند. اغلب استنت را جهت باز نگه داشتن سرخرگ می گذارند. برخی از استنت ها دارو را برای کمک به باز نگه داشتن سرخرگ به آرامی رها می کنند.
- عمل بای پس سرخرگ های کرونر: جراح از یک مجرا در قسمت دیگری از بدن برای بای پس سرخرگ ها ی کرونر مسدود استفاده می کند، این اجازه میدهد که خون در اطراف سرخرگ تنگ یا مسدود جریان یابد بدین دلیل که این عمل قلب باید باز انجام شود اغلب زمانی که چندین سرخرگ تنگ شده باشد عمل جراحی صورت می گیرد.