سندرم تخمدان پلی کیستیک

Polycystic ovary syndrome (PCOS)

سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از بیماری های شایع در دوران باروری است که به دلیل عوارضی که در ظاهر فرد ایجاد می نماید و نیز به دلیل اختلالات در باروری خانم ها مورد توجه قرار می گیرد. ولی باید ذکر کرد که این بیماری عوارض سیستمیک هم به دنبال دارد که باید کنترل گردد. سندرم تخمدان پلی کیستیک شایع ترین اختلال هورمونی در میان زنان در سنین باروری است. نامگذاری این سندروم به دلیل وجود تخمدان های بزرگ محتوی تعداد زیادی کیست کوچک (در اغلب زنان مبتلا و نه در همه) است که در لایه بیرونی هر تخمدان قرار گرفته است.

قاعدگی های نامنظم، رشد موهای زاید، جوش های پوستی (آکنه) و چاقی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می شود. این عارضه می تواند در نوجوانی با دوره های قاعدگی نامنظم مشخص گردد یا این که بعد ها به دنبال افزایش وزن یا مشکل در باروری تشخیص داده شود.

علت دقیق سندرم  تخمدان پلی کیستیک هنوز ناشناخته است. زنان مبتلا ممکن است به دلیل مشکلات به وجود آمده در تخمک گذاری، برای باردار شدن با مشکل مواجه شوند. تشخیص زود هنگام و شروع درمان می تواند به پیشگیری عوارض طولانی مدت آن مثل دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سکته کمک کند.
 

علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک اغلب بلافاصله بعد از اولین دوره قاعدگی شروع می شود. در پاره ای از موارد نیز در سال های بعدی باروری، به دلیل افزایش تدریجی وزن رخ می دهد. علائم آن، هم از لحاظ شدت و هم از لحاظ نوع آن، از فردی به فرد دیگر متفاوت است.  

 

پزشک شما برای تشخیص به دنبال حداقل دو نشانه از نشانه های زیر است:

  • قاعدگی های غیرمعمول:  این امر یکی ازشایع ترین مشخصات این بیماری است. منظور از قاعدگی های غیر معمول، فاصله بیش از 35روز بین دو قاعدگی، کمتر از 8 دوره قاعدگی در یک سال، عدم قاعدگی برای 4 ماه یابیشتر و وقوع قاعدگی با تاخیر که ممکن است همراه با خونریزی خیلی کم یا شدید باشد،است

 

  • سطوح بالای هورمون های مردانه (آندروژن ها): می تواند سبب ایجاد علائم ظاهری مثل رشدموهای زاید در صورت و بدن(هیرسوتیسم)، ایجاد آکنه در بزرگسالی یاآکنه های شدید در نوجوانی وطاسیباالگوی مردانه شود.علائم ناشی ازآندروژن بالا می تواند بر اساس نژاد فرد متفاوت باشد. پس شما بسته به زمینه نژادی ممکن است این علائم را نشان دهید یا خیر. مثلا زنان نژاد آسیایی یا اروپای شمالی ممکن است تظاهرات متفاوت را بروز دهند.

 

  • با کمک سونوگرافی می توان تخمدان های بزرگ حاوی تعداد زیادی کیست کوچک را مشخص کرد. اما برخلاف آن چه از نام آن پیداست، تنها با وجود تخمدان های پلی کیستیک نمی توان تشخیص قطعی داد. برای تشخیص قطعی سندرم تخمدان پلی کیستیک وجود دوره های قاعدگی نامنظم یا علائم ناشی از میزان آندروژن بالا نیز لازم است. ممکن است برخی از زنان با وجود تخمدان های پلی کیستیک در سونوگرافی به سندرم تخمدان پلی کیستیک مبتلا نباشند. از طرف دیگر نیز ممکن است در بعضی از افراد مبتلا به این سندرم، تخمدان ها در سونوگرافی طبیعی باشند.

 

تظاهرات همراه با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

  • ناباروری: زنان مبتلا به PCOS ممکن است به دلیل کمبود تخمک گذاری، در باردار شدن با مشکل مواجه شوند. بد نیست بدانید که این بیماری شایع ترین دلیل ناباروری در زنان است.

 

  • چاقی: در حدود نیمی از زنان مبتلا به PCOS چاق هستند. در مقایسه با زنان هم سن که سندرم تخمدان پلی کیستیک ندارند، زنان مبتلا، احتمال بیشتری دارد که دچار اضافه وزن یا چاقی باشند.

 

  • مقاومت به انسولین: بسیاری از زنان مبتلا به PCOS، دچار مقاومت به انسولین هستند که این امر توانایی بدن برای استفاده ی بهینه ازانسولین جهت تنظیم قند خون را مختل می کند. این موضوع می تواند سبب بالا رفتن قند خون و در نتیجه دیابت نوع 2 گردد. نام دیگرپیش دیابت، اختلال در تحمل گلوکز است.

 

  • آکانتوزیس نیگریکانس (Acanthosis nigricans): یک اصطلاح پزشکی است که به وجود پوست مخملی و تیره بر روی پشت گردن، زیر بغل، اعضای تناسلی خارجی و زیر پستان ها اطلاق می شود. وجود این شرایط در پوست یکی از نشانه های مقاومت به انسولین است.

چرخه های نرمال باروری توسط تغییرات ایجاد شده در سطوح هورمون های تولید شده توسط غده هیپوفیز در مغز و تخمدان ها تنظیم می گردد. غده هیپوفیز هورمون های محرک فولیکول و هورمون سازنده جسم زرد را ترشح می کند که این دو هورمون، رشد و آزاد سازی تخمک در تخمدان ها را کنترل می کنند. در طول چرخه یک ماهه، تخمک گذاری تقریبا دو هفته قبل از قاعدگی رخ می دهد.

تخمدان ها هورمون های استروژن و پروژسترون را ترشح می کنند که دیواره ی رحم را برای دریافت تخم بارور، آماده می سازند. همچنین تخمدان ها تولید هورمون های مردانه (آندروژن ها مثل تستوسترون) را نیز برعهده دارند. اگر بعد از تخمک گذاری بارداری رخ ندهد، ترشح استروژن و پروژسترون کاهش می یابد و دیواره رحم در طول قاعدگی ریزش می کند. در سندرم تخمدان پُلی کیستیک، ممکن است غده هیپوفیز مقادیر بالایی هورمون سازنده جسم زرد ترشح کند و تخمدان ها مقادیر بالایی آندروژن ها را تولید نمایند. این امر چرخه ی نرمال قاعدگی را مختل می سازد و می تواند سبب ناباروری، پُرمویی بدن و آکنه گردد.

 

اگرچه دانشمندان علت وقوع سندروم تخمدان پلی کیستیک را نمی دانند ولی عوامل زیر می توانند در این میان نقش داشته باشند:

 

  • انسولین: هورمونی است که توسط پانکراس تولید می شود و به سلول های بدن اجازه می دهد که از قند(گلوکز) استفاده کنند. قند منبع اولیه انرژی بدن است. اگر شما دچار مقاومت به انسولین باشید، توانایی بدن برای مصرف بهینه انسولین مختل می گردد و پانکراس شما برای مهیا کردن گلوکز مورد نیاز سلول ها، انسولین بیشتری  ترشح می کند. تصور می شود که انسولین بالا، سبب افزایش ساخت آندروژن ها در تخمدان ها می گردد. 

 

  • درجه های پایین التهاب: گلبول های سفید خون در طی فرایند التهاب، برای مبارزه با عفونت، ماده ای را ترشح می کنند. استفاده از بعضی از غذاهای خاص در افراد مستعد می تواند سبب ایجاد پاسخ التهابی گردد. در این شرایط گلبول های سفید ماده ای را تولید می کنند که می تواند سبب مقاوت به انسولین و تجمع کلسترول در رگ های خونی (آترواسکلروز) شود. آترواسکلروز موجب بیماری های قلبی می گردد. تحقیقات نشان می دهد که زنان مبتلا به PCOS، درجات پایین التهاب دارند.

 

  • وراثت: اگر خواهر یا مادر شما PCOS داشته باشد، احتمال این که شما نیز به آن مبتلا شوید بالا است. محققان به دنبال امکان ارتباط ژن های جهش یافته با PCOS هستند.

 

  • رشد غیرنرمال جنینی: تحقیقات جدید نشان می دهد که مواجهه زیاد با هورمون های مردانه (آندروژن ها) در طول دوره جنینی می تواند ژن های نرمال را به طور همیشگی از عمل طبیعی خود باز دارد (پروسه ای که به نام "بیان ژن" نامیده می شود). به این ترتیب ممکن است الگوی مردانه گسترش چربی ها در شکم که ریسک مقاوت به انسولین و درجات پایین التهاب را افزایش می دهد، رخ دهد. تحقیقات برای یافتن این موضوع که این فاکتورها تا چه حد به ایجاد PCOS کمک خواهد کرد، ادامه دارند.

وجود PCOS می تواند احتمال ایجاد مواردی را که در پایین ذکر شده افزایش دهد به خصوص اگر همراه با چاقی باشد:

  • دیابت نوع 2
  • فشارخون بالا
  • کلسترول غیرطبیعی، تری گلیسرید بالا یا کاهش HDL یا همان کلسترول خوب.
  • سطح بالای پروتئین C- reactive (یکی از شاخص های بیماری های قلبی) 
  • سندرم متابولیک مجموعه ای از علایم و نشانه ها که سبب ریسک بالای ابتلا به بیماری های قلبی می شوند.
  • کبد چرب غیرالکلی
  • قطع تنفس در خواب
  • خونریزی های غیرمعمول رحمی
  • سرطان دیواره رحم (سرطان آندومتر) که به دلیل مواجه مکرر با مقادیر بالای استروژن ایجاد می شود.
  • دیابت بارداری یا فشارخون بالای بارداری

در ابتدا با پزشک خانوادگی خود و یا متخصص داخلی مشورت کنید. بعد از آن، شما به یک پزشک متخصص باروری زنان یا متخصص غدد داخلی ارجاع داده می شوید. در ادامه اطلاعاتی ارائه شده که به شما برای آماده شدن جهت ملاقات با پزشک تان کمک می کند. همچنین در مورد آن چه که باید از پزشک انتظار داشته باشید، مطالبی بیان شده است.

 

شما چه کاری می توانید انجام دهید؟

  • هر نشانه و علامتی را که تجربه کرده اید بنویسید: هر نشانه ای را یادداشت کنید حتی اگر تصور می کنید که ارتباطی نداشته باشد.
  •  لیستی از داروها، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید: دوز مصرفی و زمان مصرف را نیز بنویسید.
  •  اگر امکان دارد، یکی از افراد خانواده یا دوستان نزدیک تان را همراه خود ببرید: ممکن است پزشک اطلاعات زیادی به شما بدهد که به خاطر سپردن همه آن ها برای شما سخت باشد.
  • یک دفتر یادداشت همراه خود داشته باشید تا در حین صحبت با پزشک از اطلاعات مهم یادداشت بردارید.
  •  در مورد سوالاتی که خواهید پرسید فکر کنید: آن ها را بنویسید. برای این که وقت کم نیاورید، سوال های مهم را در ابتدا بپرسید.

 

بعضی از سوالات مهم که برای سندرم تخمدان پلی کیستیک می توانید بپرسید شامل موارد زیر است:

  • چه آزمایشاتی مورد نیاز است؟
  •  این بیماری چه تاثیری بر باردار شدن من دارد؟
  •  آیا داروهای موجود می تواند علایم این بیماری و قابلیت باروری من را بهبود بخشد؟
  • عوارض مورد انتظار داروها چیست؟
  •  تحت چه شرایطی شما جراحی را توصیه می کنید؟
  •  با توجه به شرایط من، شما چه روش درمانی ای را پیشنهاد می کنید؟
  • عوارض طولای مدت ناشی از PCOS چیست؟
  •  آیا بروشور یا هر برگه ای در این مورد دارید، تا من همراه خود ببرم؟
  • دیدن چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

 

مطمئن باشید که هر آنچه را که پزشک تان گفته، فهمیده اید. از این که از پزشک بخواهید مطلبی را دوباره برای تان تکرار کند یا برای سوال پرسیدن، خجالت نکشید

 

از پزشک چه انتظاری می رود؟
سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد، شامل موارد زیر است:

  • چه علائم و نشانه هایی دارید؟
  •  این علایم هر چند وقت یک بار برای تان اتفاق می افتد؟
  •  چه مدت است که این علائم را دارید؟
  •  شدت علائم شما چقدر است؟
  •  آخرین باری که پریود شده اید چه زمانی بوده است؟
  •  آیا از زمانی که برای اولین بار قاعده شده اید، وزن اضافه کرده اید؟ چه قدر وزن تان بالاتر رفته است؟ چه زمانی وزن اضافه کردید؟
  •  آیا چیزی، علائم شما را بهتر می کند؟
  •  آیا چیزی علائم شما را بدتر می کند؟
  •  آیا سعی می کنید تا  باردار شوید یا می خواهید در آینده باردار شوید؟
  •  آیا مادر یا خواهرتان تا به حال به PCOS مبتلا شده اند؟

تشخیص و درمان زودهنگام سندرم تخمدان پلی کیستیک می تواند به کاهش ابتلا به عوارض بلند مدت آن مثل دیابت نوع 2، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و سکته کمک کند. اگر قاعدگی های نامنظم مثل تاخیر در قاعدگی یا قطع آن و موهای زاید روی بدن یا صورت یا آکنه دارید با پزشک خود مشورت کنید.

 


روش های تشخیصی:

تست اختصاصی ای برای تشخیص قطعی سندرم تخمدان پُلی کیستیک وجود ندارد. پزشک تمامی علائم و نشانه های شما را بررسی کرده و سپس سایراحتمالات را رد می کند. در طی این پروسه، پزشک شما بسیاری از عوامل را در نظر می گیرد:

 

  • سابقه پزشکی: پزشک ممکن است سوالاتی در مورد دوره های قاعدگی، تغییرات وزن وسایر علائم شما بپرسد.

 

  •  معاینه: در طول معاینه پزشک می تواند اطلاعات کلیدی ای را ثبت کند مثل قد، وزن وفشار خون

 

  • معاینه لگن: معاینات لگنی از لحاظ وجود توده یا اختلال بررسی می شود

 

  • آزمایش خون: خون شما برای بررسی سطح بعضی از هورمون ها برای تعیین علت اختلالات در قاعدگی یا آندروژن بالا، گرفته می شود. آزمایشات دیگر خون شامل تست کلسترول و تری گلیسرید ناشتا وتست تحمل گلوکز است. در تست تحمل گلوکز میزان قند خون در حالت ناشتا و بعد از مصرف نوشیدنی حاوی گلوکز بررسی می گردد.

 

  • سونوگرافی: می تواند ظاهر تخمدان ها و ضخامت دیواره رحم را نشان دهد. در طول این آزمایش، شما بر روی تخت یا میز آزمایش دراز کشیده و دستگاهی شبیه قلم در واژن شما قرار میگیرد (سونوگرافی واژینال).

 

روش های درمانی:

توصیه های زیر در کنترل علائم و عوارض این بیماری موثر هستند:

 

به طور منظم چکاپ شوید

کنترل طولانی مدت عوامل خطر بیماری های قلبی مثل چاقی، کلسترول بالا، دیابت نوع  2 و فشارخون بالا از اهمیت بالایی برخوردار است. برای کمک به درمان به موقع، پزشک نیاز دارد تا به صورت منظم برای انجام آزمایشات فیزیکی، اندازه گیری فشارخون و تعیین سطح گلوکز و چربی خون، شما را ببیند.
 

عادات و سبک زندگی خود را اصلاح نمایید

انتخاب های درست غذایی وورزش  منظم، اولین درمانی است که ممکن است پزشک به شما توصیه کند؛ به خصوص اگراضافه وزن داشته باشید. چاقی سبب وخیم تر شدن مقاومت به انسولین می شود. کاهش وزن میتواند سطوح انسولین و آندروژن را پایین بیاورد و ممکن است تخمک گذاری را به حالت اولیه بازگرداند. بر این اساس، کنترل رژیم غذایی زیر نظر متخصص تغذیه یکی از اصولی ترین روش های درمانی برای این بیماری است.
 

جراحی

اگر داروها به باردار شدن شما کمک نکنند یک جراحی بر روی تخمدان به وسیله لاپاروسکوپی می تواند یک گزینه درمانی دیگر برای بعضی از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پُلی کیستیک باشد. پزشک می تواند به شما بگوید که آیا این نوع جراحی مناسب شرایط شما هست یا خیر. در این عمل، جراح یک شکاف کوچک بر روی شکم ایجاد کرده و از این طریق یک لوله که متصل به یک دوربین ریز است را وارد می کند (لاپاروسکوپ). این دوربین تصاویر لازم از تخمدان های شما و اعضای تناسلی مجاور را برای جراح مشخص می کند. سپس پزشک وسیله جراحی را وارد کرده و از انرژی الکتریکی یا لیزر برای سوزاندن سوراخ های موجود در فولیکول روی سطح تخمدان ها استفاده می کند.

 

 

درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک به طور کلی بر پایه ی کنترل نگرانی های فردی شما مثل باروری، پُرمویی، آکنه و چاقی است.

 

  • چرخه های قاعدگی خود را تنظیم نمایید:

 اگر شما برای بارداری تلاش نمی کنید ممکن است پزشک قرص های ضد بارداری با دوز پایین تجویز کند که حاوی ترکیبی از استروژن و پروژسترون مصنوعی است. این قرص ها تولید آندروژن را کاهش داده و به بدن شما بعد از مواجهه طولانی با استروژن، استراحتی می دهد. این کار سبب کاهش سرطان آندومتر می شود و خونریزی های غیرمعمول را اصلاح می کند.
 

یک روش دیگر مصرف پروژسترون به مدت 10 تا 14 روز در ماه است. این روش دوره های قاعدگی شما را تنظیم می کند و نقش حفاظتی در مقابل ابتلا به سرطان آندومتر دارد ولی سطح آندروژن را بهبود نمی بخشد. عارضه ای که در استفاده از این داروهای هورمونی وجود دارد ایجاد چاقی و یا تشدید آن است که می تواند از طرف دیگر سیر درمانی شما را دچار اختلال نماید.

با توجه به زمینه اصلی در این بیماری که اختلال حساسیت به انسولین است، متخصصین از داروی متفورمین به عنوان یک داروی اصلی در کنترل این بیماری استفاده می نمایند. متفورمین یک داروی خوراکی برای مبتلایان به دیابت نوع 2 است و سبب حساسیت بیشتر سلول ها نسبت به انسولین می شود. این دارو تخمک گذاری را بهبود می بخشد و در نهایت سبب ایجاد چرخه های منظم قاعدگی می گردد. همچنین اگر شما پیش دیابتی باشید، مصرف این دارو می تواند ابتلا به دیابت نوع 2 را به تاخیر بیاندازد و اگر تحت یک برنامه رژیمی و ورزشی هستید استفاده از این دارو می تواند به کاهش وزن شما کمک کند. جالب است بدانید که این دارو از آن جا که برخلاف داروهای هورمونی درمان علامتی نمی کند عوارض آن داروها را نخواهد داشت.

 

  • رشد موهای زاید را کاهش دهید:

 ممکن است پزشک برای کاهش تولید آندروژن مصرف قرص های پیشگیری از بارداری یا داروی دیگری به نام اسپیرونولاکتون را تجویز کند. این دارو تاثیرات آندروژن ها را بر روی پوست بلوکه میکند. از آن جا که اسپیرونولاکتون می تواند سبب نقص جنین شود، هنگام مصرف این دارواستفاده از یک روش مطمئن پیشگیری از بارداری توصیه می شود و در افراد باردار یا برای کسانی که قصد بارداری دارند، تجویز نمی گردد.

 تراشیدن موی صورت و استفاده ازموم و کرم های موبَر برای از بین بردن موها انتخاب مناسبی نیستند زیرا تنها برای چند هفته دوام دارند و لازم  است بعد از مدتی تکرار شود. ممکن است پزشک روشی را پیشنهاد کند که در آن، از الکترولیز یا لیزر برای از بین بردن فولیکول های مو و کنترل رشد موهای جدید ناخواسته استفاده می شود. اما استفاده از این روش ها نیز بدون کنترل اختلالات متابولیک اولیه بی فایده خواهد بود.

 

  • از دارو برای تحریک تخمک گذاری استفاده کنید:

اگر شما قصد بارداری داشته باشید شاید نیاز باشد تا برای تحریک تخمک گذاری از این داروها مصرف کنید. کلومیفن یک داروی خوراکی ضد استروژن است که در نیمه اول چرخه قاعدگی مصرف می شود. لازم به ذکر است که پزشکان برای تحریک تخمک گذاری معمولاً با متفورمین آغاز مینمایند و بعد در صورت لزوم از کلومیفن هم برای کمک به تحریک تخمک گذاری استفاده میشود.

اگر با وجود مصرف کلومیفن و متفورمین باردار نشدید، ممکن است مصرف گنادوتروپین ها (هورمون محرک فولیکول یا FSH و هورمون جسم زرد یاLH) از طریق تزریق توصیه شود. تاکید مجدد این موضوع اهمیت دارد که هیچ کدام از این داروها را به طور خودسرانه و بدون تجویز پزشک نباید استفاده نمایید.

 

 


داروهای مرتبط

ورزش به کاهش سطح قند خون و نیز مقاومت به انسولین کمک می کند. در زنان مبتلا به PCOS افزایش فعالیت بدنی روزانه و شرکت در یک برنامه ورزشی منظم برای درمان و پیشگیری از مقاومت انسولین وکمک به کاهش وزن، ضروری است. در انتخاب نوع و میزان فعالیت بدنی با پزشک متخصص مشورت نمایید. ترکیب ورزش های هوازی و مقاومتی در تخمدان پلی کیستیک توصیه می شود. ورزش های هوازی منظم، در از بین بردن مقاومت به انسولین کمک شایانی می نماید. پس باید به عنوان یک عنصر اساسی درمان به آن توجه گردد. لازم نیست درفردی که تا دیروز هیچ فعالیتی نداشته است ورزش حرفه ای و سنگین آغاز شود تا نتایج درمانی مشاهده گردد. پیاده روی منظم روزانه نیز در شکستن مقاومت به انسولین و نیزبهبود علائم، بسیار کمک کننده است. ورزش های مقاومتی نیز با افزایش بافت عضلانی به کاهش مقاومت به انسولین کمک مینماید.

لازم به ذکر است که همه بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دچار چاقی نمی باشند. ولی مطالعات نشان داده است که بیماران مبتلا که دارای وزن طبیعی نیز می باشند از مقاومت به انسولین رنج می برند. لذا توصیه هایی که درباره ی شیوه زندگی و نیز نوع تغذیه مطرح می باشد فقط مربوط به  افراد چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک نخواهد بود. در بیماران لاغز نیز باید با استفاده از کربوهیدرات های پیچیده و نیز فعالیت بدنی از مقاومت به انسولین کاسته شود تا نتایج درمانی مطلوب ایجاد گردد. البته در افراد لاغر انرژی دریافتی نباید محدود گردد.

بر این اساس کنترل رژیم غذایی و شیوه زندگی مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک ملاحظات خاصی را می طلبد که برنامه ریزی دقیق و مشاوره با متخصصین تغذیه را می طلبد.


احتمالاً شما توصیه های متناقض بسیاری از طریق رسانه ها، و یا پزشکان درباره نقش رژیم در کنترل وزن شنیده اید. اکثر این عدم توافق ها در مورد میزان و نوع کربوهیدرات ها در مواد غذایی است. توصیه های متخصصین تغذیه معمولاً بر داشتن یک رژیم غذایی پُرکربوهیدرات با استفاده از کربوهیدارت های با شاخص گلایسمی پایین می باشد. شاخص گلایسمیک میزان افزایش سطح انسولین پس از مصرف کربوهیدرات ها را نشان می دهد. نشاسته، کربوهیدراتی با شاخص گلایسمیک بالا است که در مقایسه با کربوهیدرات های با شاخص گلایسمیک پایین مثل سبزیجات برگ سبز، سطح انسولین را به میزان بیشتری افزایش می دهد. برخی از متخصصین تغذیه پیشنهاد می کنند که زنان مبتلا به PCOS از یک رژیم پُرپروتئین، بدون در نظرگرفتن سطح شاخص گلایسمیک آن، استفاده کنند. برای جبران این کمبود کربوهیدرات، فرد باید ازپروتئین بیشتری در رژیم استفاده کند. پروتئین موجود در گوشت قرمز می تواند سبب افزایش مصرف چربی های اشباع حیوانی و در نتیجه بالا رفتن سطح کلسترول و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی شود.

پژوهش های اخیر نشان می دهند که در بیماران خاص و زیر نظر متخصصین تغذیه استفاده از رژیم های غذایی پُرپروتئین می تواند مفید باشد ولی باید میزان چربی دریافتی حتماً کنترل گردد. مطالعات بیشتری برای تعیین این که آیا یک رژیم حاوی کربوهیدرات های با شاخص گلایسمیک پایین و چربی های حیوانی محدود، انتخاب مناسبی برای افراد دچار مقاومت انسولین مثل خیلی از زنان مبتلا به PCOS هست یا نه، مورد نیاز است.

کربوهیدرات هایی را انتخاب کنید که حاوی فیبر بالایی هستند. هر چه فیبر موجود در غذا بیشتر باشد، سرعت هضم آن کندتر شده و قند خون هم به آهستگی بالا می رود. کربوهیدرات های با فیبر بالا شامل  نانها وغلات وماکارونی سبوس دار، بلغور، جو، برنج قهوه ای  وحبوبات است. مصرف کربوهیدراتهای ناسالم و ساده مثل نوشابه، آبمیوه های صنعتی، کیک، آبنبات، بستنی، کیک، کلوچه و دونات را محدود سازید.

تحقیقات بیشتر می تواند به شناخت بهترین برنامه غذایی کمک کند اما به هر حال واضح است که کاهش وزن از طریق کاهش کالری مصرفی، فواید بسیاری برای سلامت کلی زنان مبتلا به PCOS دارد. شما برای کنترل رژیم غذایی به عنوان یکی از اصول درمانی باید با متخصص تغذیه برای تعیین برنامه غذایی مناسب با شرایط خود مشورت نمایید.


طراحی وب سایت و  میزبانی وب :  پیشرو سامانه آراد